به شکل عجیبی ۲بازی پیاپی پرسپولیس در جامحذفی و لیگ برتر تبدیل به محلی برای احیای بازیکنان غمگین و بحرانزده این تیم شد. پیروزی بر سپاهان و نفت مسجدسلیمان نهتنها ۲گام بلند برای پرسپولیس در مسیر موفقیت در ۲جام موجود به شمار میآمد بلکه از نظر فردی هم کمک زیادی به سرخپوشان کرد و باعث احیای نیمی از بازیکنان این تیم شد!
همه بغضها شکست
آمار و ارقام عجیب و غریب است. در بازی با سپاهان، عیسی آلکثیر بعد از بیشتر از ۴۰۰روز موفق شد برای پرسپولیس گل بزند؛ بازیکنی که در یک مقطع حتی زمزمه جداییاش از پرسپولیس هم به گوش میرسید و به شکلی عجیب در این تیم ماندگار شد. در همان مسابقه سیامک نعمتی هم گلی بهثمر رساند که بابتش حسابی اشک شوق ریخت. او در همین پنجره زمستانی، در لیست مازاد تیم قرار گرفته بود و وقتی به اصرار خودش در تیم ماند، تا مدتی اجازه حضور در تمرینات را هم پیدا نکرد.
کاملا بهنظر میرسید که کار سیامک در پرسپولیس به پایان رسیده و او به جمع مغضوبان کادرفنی پیوسته اما ورق در اصفهان برگشت و نعمتی به چرخه بازیکنان مفید تیم بازگشت. در دیدار با نفت مسجدسلیمان هم نوبت به ۲سرخپوش دیگر رسید که گل بزنند و خود را از بحران خلاص کنند. ابتدا مهدی ترابی با حرکت انفرادی زیبایش بعد از ۴۰۰روز در لیگ برتر موفق به گلزنی شد. او آخرین بار پاییز سال گذشته دروازه فجرسپاسی را باز کرده بود. بعد هم مهدی عبدی که خیلیها یادشان رفته بود اصلا بازیکن پرسپولیس است(!) دروازه نفت را گشود؛ به این ترتیب عبدی هم بعد از یک سال کامل خورشیدی گل زد. او آخرینبار اسفند سال گذشته توانسته بود یک جشن گلزنی با پیراهن پرسپولیس برپا کند. تقریبا در تمام این موارد، بازیکنان احساساتی شدند و شادیهای متفاوتی نشان دادند اما بهنظر میرسد بازگشت اصلی در این ۲هفته را باید به نام وحید امیری نوشت؛ ستارهای که دوباره درخشید.
۲پاس گل طلایی
وحید امیری شاید امسال یکی از ضعیفترین فصول فوتبالیاش را پشت سر میگذارد. او نهتنها هنوز موفق نشده برای پرسپولیس گل بزند، بلکه تا چند روز پیش هیچ پاس گلی هم مقابل نام این بازیکن ملیپوش به ثبت نرسیده بود. امیری اما در ۲بازی اخیر این طلسم را شکست و بانی شکستن طلسم ۲همتیمیاش هم شد. پاس گل حیاتبخش سیامک نعمتی را در بازی با سپاهان امیری داد. او با یک حرکت انفرادی زیبا و در شرایطی که شاید حتی خودش هم فرصت گلزنی داشت، نعمتی را صاحب توپ کرد تا این بازیکن گل بزند و استخوان سبک کند. در بازی با نفت مسجدسلیمان هم همین اتفاق رخ داد و پاس امیری به مهدی عبدی در آخرین دقایق، با گل مهاجم از یاد رفته قرمزها و بغض و اشک او همراه شد. به این ترتیب امیری دوباره در پیراهن سرخ هنرنمایی کرد و بعد از مدتها گوشههایی از ارزش فنیاش را نشان داد.